Edeldreda z Ely

"Nie ma Go, gdy podążę na wschód; Pójdę na zachód - znaleźć Go nie mogę. Nie dostrzegam Go, gdy pracuje na północy; Gdy zwraca się ku południu - umyka przed moim wzrokiem... Ale wiadome są Mu drogi, którymi idę; A gdy próbuje mnie - niczym złoto szlachetnieję. Moje stopy kroczą dokładnie Jego śladami, Nie zbaczam z Jego ścieżek. Nie występuję przeciwko zobowiązaniom pochodzących z Jego ust, A słowa Jego cenniejsze są dla mnie niż codzienny chleb. On jest niewzruszonym trwaniem - któż się Mu sprzeciwić może? Czyni, co Mu się podoba - dekrety przeciwko mnie wydaje. I jeszcze tyle nieobjawionych wyroków w zanadrzu trzyma. Dlatego jestem przerażony... A gdy myślę o tym wszystkim - drżę przed Nim. Bo Bóg uczynił moje serce słabym... Wszechmocny zatrważa mnie. A jednak całkiem niemym uczynić mnie nie może ciemność - ta gęsta ciemność, która spowija mą twarz". Hi, 23, 8-17 tłumaczenie własne